Bankructwo osoby fizycznej jest stosunkowo nowym zagadnieniem, przepisy prawa dają taką możliwość od stosunkowo niedawna,
bo od końca marca 2009 roku. Czy jest to jednak korzystne rozwiązanie? Osoba która chce ogłosić upadłość konsumencką, aby mogła to zrobić musi spełnić jeden z dwóch warunków. Pierwszym jest członkostwo w zarządzie spółki kapitałowej, brak możliwości wyegzekwowania należności od spółki i tym samym spłacenia wierzycieli. Drugim warunkiem ogłoszenia upadłości konsumenckiej jest utrata pracy nie ze swojej winy, tylko np. ciężkiej, długotrwałej choroby, czy też niezawinionego rozwiązania stosunku pracy, a przy tym osiągnięcia niewypłacalności.
Po złożeniu wniosku o upadłość czeka się na jego przyjęcie lub odrzucenie. Jeśli zostanie przyjęty, zostaje wszczęta procedura zabezpieczenia całego majątku, na poczet realizacji zobowiązań wierzycieli oraz postępowania sądowego. Sąd może umorzyć część długu bankrutowi, jednak resztę musi on spłacać przez 5 lat w zasądzonej wysokości. Poza tym nie może zaciągać przez ten okres kredytów i kupować na raty. Nie może się starać o upadłość konsumencką osoba, która swoje zobowiązania spłacała kolejnymi kredytami i wpadła w spiralę długu. Także możliwość ta jest ograniczona dla nielicznych i niezbyt opłacalna.